Terug zijn gewone gangetje!

Het was een bewogen terugkeer. In de luchthaven van Orlando was er al een enorm zware controle omdat net vorige week weer een incident was gebeurd. Strenge controles dus en lang wachten en aanschuiven.

Bij het inchecken liep het al mis. We hadden thuis zetelplaatsen gekocht maar deze waren gewijzigd op de boardingdocumenten. Iedereen zat appart. Gelukkig waren we vroeg daar en kon er nog geregeld worden dat er vier samen konden zitten zodat ik besloot even alleen te zitten. We zijn hier wel heelhuids doorgeraakt hoewel ons enige souveniertje dat we gekocht hadden in de luchthaven van New York werd afgenomen. Het waterding met glittertjes kon volgens de man niet mee het vliegtuig in. Ik was er helemaal niet goed van omdat het zoiets emotioneels was zonder veel waarde maar was ook niet bereid om hiervoor dure invoerkosten te betalen.

Van hieruit ging het richting Atlanta waar we vier uur moesten wachten voor we onze connectievlucht konden nemen naar Brussel. Gelukkig moesten we onze koffers niet meer afhalen en konden we gewoon wachten bij de gate tot we mochten instappen. Hier waren onze boardingdocumenten wel correct.

Tijdens de vlucht probeerde iedereen te slapen. Dit hebben we blijkbaar goed gedaan want we hebben de tax-free-rondgang gemist waardoor Paul zijn sigaretten is mislopen. Sorry hoor!
Eenmaal thuis bleek het net hetzelfde weer dan voor we vertrokken...koud en de sneeuw lag er weer!

Oma en opa hadden lekkere soep met balletjes voorzien en spinazie met worstjes. Het lievelingseten van de kids. Bedankt nogmaals, oma en opa voor de goede thuiszorgen! De dwergkonijntjes Snuf en Witje en de twee grasparkieten Kikko en Kokko stelden het wel.

Gelukkig hebben we het tot de avond volgehouden en is niemand in slaap gevallen. 's Avonds zijn we wel vroeg onder de wol gekropen maar last van vermoeidheid hebben we deze reis niet gekend. Misschien went een mens wel aan lange reizen???
Tot slot wil ik ook iedereen nogmaals bedanken voor de leuke berichten en telefoontjes die we kregen... het was een avontuur dat we niet snel zullen vergeten. Zeker weten dat dit nog eens wordt vervolgd!

Wij hebben de eerste dag van het jaar goed ingezet!

Vandaag, op de eerste dag van het Nieuwe Jaar 2010, zit het weer niet mee. Een grote tegenstelling tot vannacht toen het nog 21°C was en een mooie open hemel. Regen, regen en nog eens regen vandaag was de spelbreker. We zijn daarom pas om 15u richting ons laatste Disneypark 'Animal Kingdom' getrokken. Bij de inkom zagen we een tweede grote tegenstelling tot gisteren. Er was geen volk. Ongelooflijk maar wellicht was het weer onze weldoener in dit geval. Koud en net een enorme regenvlaag geweest. Dat kan niet anders dan dat veel mensen er de brui aan gegeven hebben. Gelukkig was het toen wij aan het park arriveerden droog en is het zo gebleven.

We besloten voor de parade die we niet wilden missen nog even de safaritocht in Afrika te doen. We moesten hiervoor maar 10 minuten wachten (doorwandelen). Leuk om deze vakantie zo te kunnen afsluiten.


Ook voor de parade 'Mickey's Jingle Jungle Parade' was er geen volk. Plaats te over om een goed zicht te hebben. Alleen de koude moest je wel trotseren. Gelukkig bleef de regen weg en kon alles doorgaan zoals gepland.

Onze beste vriend Pluto was weer van de partij. Lennert genoot ervan hem voor de laatste keer te kunnen zien. Gelukkig heeft hij thuis zijn knuffel nog.

Van hieruit zijn we al richting Rainforest Café getrokken voor ons laatste avondmaal op Amerikaanse bodem. Vorig jaar zat dit overladen vol en hadden we moeten reserveren. Nu moesten we zelfs niet eens wachten en was het maar voor een vijfde gevuld.

Na dit trokken we terug naar de villa om de laatste keer te gaan zwemmen en vroeg onder de wol te kruipen want morgenvroeg moeten we al om 7 uur vertrekken richting luchthaven. We vliegen van Orlando naar Atlanta en na vier uur wachten vliegen we verder naar Brussel. Hopelijk verloopt de terugreis zonder al te veel problemen. Hoewel... voor ons mag er morgen een sneeuwstorm komen in Orlando. Iedereen wil nog wel wat langer blijven. Ik heb wel vernomen dat het thuisfront er anders over denkt. Dus... tot op Belgische bodem voor een laatste reisverslag.

Tot in België!
Hiermee zit onze vakantie in Clermont er jammer genoeg op.

Goodbye America! We hope to see you real soon.

Happy New Year!!!

Allereerst onze BESTE WENSEN voor het NIEUWE JAAR 2010.

FEESTIGE PRETDAGEN EN EEN NIEUW GELUKSJAAR zoals Jeanine en Lode ons toewensten.

Terwijl het bij jullie al ochtend is zijn wij net thuisgekomen van ons nachtelijk avontuur. Het was een onvergetelijk mooie nacht. Omdat het zoals verwacht zwaar zou zijn voor de kids om zo laat wakker te blijven besloten we tot vanmiddag in de villa te blijven. Zo zouden de kids wat kunnen rusten maar wat bleek... het zwemplezier ging voor en van rusten kwam niet veel in huis. Om 15u besloten we naar Magic Kingdom af te zakken. Daar aangekomen bleek het park reeds volzet en moest er uitgeweken worden naar een ander park.

We besloten een kijkje te gaan nemen in Holleywood Studios. Zo kon Lennert zijn Cars nog eens in ware grote bezien. Alle attracties maar dan ook allemaal waren volzet. 180 minuten aanschuiven in een rij zagen wij niet zitten en een fastpass was ook al niet meer te verkrijgen. Wel kregen we een leuke hoed en een toeter. Lennert had zo zijn bezigheid en viel totaal niet op in de menigte toeterende mensen. De pret was al verzekerd! In de Streets of America waren speciaal voor de jaarwisseling 4 miljoen lichtjes aangebracht. Er was een spectaculair, nooit gezien lichtspectakel te zien op muziek.

Van hieruit ging het richting Golden Corral want eten kan je in zo'n drukte nauwelijks bemachtigen en volgens de kids bestaat er niets beters dan Golden Corral. Tevens wilden we in Magic Kingdom geraken wat niet evident was. De ingang was gewoon afgesloten, er was geen mogelijkheid tot doorkomen. Een horde politieagenten waren ingeschakeld om de boel te regelen. We kregen daar wel een gratis parkeerticket en een kaart met een telefoonnummer op dat we konden bellen om de stand van zaken te horen.

Voor de laatste keer zagen we onze geliefde dienster. Ze poseerde graag even om op de foto te staan. Ze was iemand die net uit een Disneypretpark kwam als figurante. Ze had een lief piepstemmetje. De kids waren dol op haar. En zoals jullie kunnen zien smaakte het weer overheerlijk. Vooral de bananenpudding bij ons Nieke.

We besloten huiswaarts te keren en nog gezellig samen een spelletje monopoli te spelen en wat te genieten van het zwembad en de jacuzzi. En wie denken jullie dat er drie keer de pot won? The king van het spel: Lennert! Rond 22u belden we naar Magic Kingdom en wonder boven wonder was het park terug open. Het kon bij iedereen niet snel genoeg gaan want we wilden erbij zijn van oud op nieuw. Daar toegekomen bleek het goed georganiseerd te zijn. We hadden snel een treintje en ook aan de monotrain viel het best mee. Lennert was intussen zo moe geworden dat we genoodzaakt waren een buggy te nemen. Natuurlijk werd het een dubbele buggy want Daphne zag het plots ook niet meer zitten om te stappen. Rond 23 uur stonden we in Main Street (zicht op het mooi verlichte kasteel). Om klokslag 23U50 begon het vuurwerk dat om 24 uur afsloot met een fantastische appoteose. Jammer genoeg hebben we hier geen foto's van. Ronny heeft alles wel gefimd maar ons Nieke heeft door de overweldiging vergeten op het knopje te duwen van het fototoestel. Deze beelden hebben jullie nog te goed. Nog nooit hebben we zo'n gekke menigte gezien. De uitstroom na afloop, waar we bij aankomst enorm veel schrik voor hadden, verliep enorm vlot. Een knap staaltje van organisatie. Je kon gewoon al wandelend buiten gaan in stroom zonder geduwd of omver getrappeld te worden. Om 1 uur zaten we reeds in onze wagen zonder enige hindernis te hebben ondervonden.

Tot schrijfs!

30 december: Gatorland en Epcot

Vanmorgen, een warme zonnige dag, zijn we vroeg richting Gatorland vertrokken. Het leek gisteren veelbelovend aan de hoeveelheid wagens op de parking te zien en als je de inkom beziet. Eenmaal aan de kassa voelden we al dat het heel commercieel was. Vorig jaar hadden we in de Everglades (Everglades Alligator Farm) iets gelijkaardigs gedaan maar dit kan daar (volgens ons) totaal niet aan tippen. Aan de inkom vroegen ze bovenop de inkomtickets voor een upgrate van 12 dollar per persoon om met een treintje te mogen rijden en op de rug van een krododil te zitten. Eenmaal binnen was het een klein domein met verschillende soorten krokodillen en alligators. Er waren enkele witte krokodillen wat we nog nooit eerder hadden gezien. De kids dachten dat ze in de witte verf waren gezwommen en konden niet geloven dat het er echte waren. De verschillende shows waren een Amerikaanse opvoering met veel show en weinig info. De krokodillen waren verzadigd gegeten want ze lusten zelfs geen kippetje meer. Er moest veel moeite gedaan worden om ze een hapje te laten eten. Dit was vorig jaar heel anders en veel spectaculairder. Daar kwamen ze tot bij het hekken gekropen en kropen zelfs over elkaar heen om maar een stuk kip te bemachtigen. Volgens ons waren er zelfs enkele die een slaappilletje gekregen hadden. Ze deden hun bek voor de foto zelfs niet open. En een toerist die zo'n speciaal VIP arrangementspasje had genomen mocht met de krokodil ales ondernemen. Zijn bek moest zelfs maar heel even getaped worden. Het 'kieken' was dus niet nodig, Chris!

Na een kort bezoekje aan een soort van kinderboerderijtje kwamen we een bekende vogel tegen die ons vroeg waar tante Nancy was. Hij zou graag nog een keertje met haar op de foto willen. Daphne en Lennert kozen voor een veiligere foto, Nanske! Ook kon je hier zoals wij in Spanje hebben gedaan door een vogelkooi met parkieten lopen. Het enige verschil was dat je hiervoor $2 moest betalen per persoon bovenop de inkomprijs. Wie een foto wou met een alligator of slang moest hiervoor ook nog eens $5 neertellen per foto. Schandalig! Verder zaten er ook nog wat lama's, koeien, geitjes,... om de kids te plezieren. Ik moet wel zeggen dat Lennert zijn schrik heeft overwonnen voor slangen, Chris! Gelukkig was het hier wel een neppe!

Van hieruit ging het richting Epcot; jullie favoriete plek, Chris en Ilse. Bij aankomst merkten we weer meteen de drukte. Gelukkig maakte de kerstsfeer al iets goed. Enkele dames waren kerstballen van Disney aan het beschilderen. Tof hoor!

Als je weet dat er in Epcot alleen 13000 parkeerplaatsen zijn wat moet dat dan zijn voor Magic Kingdom en hoeveel bezoekers zouden ze daar dan toelaten???

We hebben alle landen bezocht beter gezegd doorgewandeld maar hebben geen enkele attractie gedaan. Hier was geen beginnen aan. Van hieruit ging het richting Golden Corral want ook hiervoor moest je lange tijd aanschuiven wat we niet zagen zitten.

Tante Nancy, Daphne vroeg haar af of dit beter zou zijn dan die spin die ze gekocht heeft?!

Net als twee dagen geleden bleek het in Magic Kingdom weer zo'n drukte te zijn. Het park werd gewoon afgesloten. Het bordje op de foto hierboven hebben jullie wellicht nog nooit gezien, Chris en Ilse: FULL CAPACITY!

Eenmaal thuis zijn de kids in het zwembad en de jacuzzi gekropen. Bij een temperatuur van 77 F (25°C) kan dit verfrissend zijn of gewoon ontspannend!

29 december: Christmas Pirate's dinner Adventure

Vanmorgen was het spelletjestijd. Lennert heeft hier Monopoli leren kennen. Opa en oma haal de doos al maar uit de kast want hij kent de spelregels van binnen en van buiten. Bovendien is hij twee keer gewonnen hoewel de meisjes hem heel wat in het zak hadden gezet. Dit kan bij Lennert maar één keer gebeuren. Dus wees maar op je hoeden want ook hij kent nu de knepen.

Vanmiddag vertrokken we richting Gatorland. Alvlug bleek dat het een nog nooit geziene drukte ging zijn. Op de weg een constante file. Dit hebben we onze vorige vakantie nooit meegemaakt. We denken dan ook dat dit de drukste periode van het hele jaar is. Ons geduld werd op de proef gesteld en aangezien Ronny een voorbeeldige chauffeur is hadden de kids pech dat mama niet achter het stuur zat. Bij onze aankomst aldaar bleek dat er zelfs op de parking van Gatorland geen plaats meer was. We moesten aan de overkant ergens gewoon langs de baan gaan staan en konden dan met een busje de enorm drukke baan van zes baanvakken breedt oversteken. We zagen het niet zitten. Stel je maar voor dat er straks geen busje meer te bespeuren valt en we te voet met drie kids die snelweg moeten oversteken. Vandaar: noodplan: sightseeing en shoppen en morgenvroeg terugkomen om 9 uur. We belandden alvlug in het gekende Buena Vista Shoppingcenter waar we vorig jaar de outletwinkel van Hard Rock café hadden gevonden. Deze was inmiddels gesloten. Enkel het reclamebord hing nog voor de winkel.

Van hieruit ging het al snel naar het Pirate's Christmas Dinner Aventure waar we om 16u30 werden verwacht. Er waren zo'n 150 gasten aanwezig. De zaal zat dan ook vol.

Een weer enorm indrukwekkende buitenkant met enkele pirateboten voor de deur. De pret kon al niet op bij de kids. Eenmaal binnen kregen we blauwe kaarten (en dus blauwe zitplaatsen) toegewezen. In een grote zaal waren er enkele standjes met hapjes. Ik zeg wel hapjes met de nadruk op 'jes'. De show begon.

De kids verstonden er zogoed als niets van maar de opvoering van de acrobaten en de stemmen van de princessen en piraten waren al voldoende om aandachtig te volgen. Van hieruit ging het naar de grote zaal waar een indrukwekkend decor was opgesteld. Je zat precies rond de zee met een groot piratenschip als podium. Er werd een romantisch verhaal van piraten die vechten voor een princes op gespeeld. Uiteindelijk was het onze blauwe piraat die de princes ten huwelijk mocht vragen. Voor de kids de tweede keer dat ze een overwinning meemaakten. Vorig jaar won de rode ridder.

Enkele dagen geleden beloofde ik nog enkele foto's van mooi versierde huizen in onze straat. Hieronder volgen er enkele. Tof hé! Je zou zo de ganse avond rondrijden om naar deze mooi versierde huizen te kijken. Doen we vandaag zeker niet want morgen is het vroeg dag!