Terug zijn gewone gangetje!

Het was een bewogen terugkeer. In de luchthaven van Orlando was er al een enorm zware controle omdat net vorige week weer een incident was gebeurd. Strenge controles dus en lang wachten en aanschuiven.

Bij het inchecken liep het al mis. We hadden thuis zetelplaatsen gekocht maar deze waren gewijzigd op de boardingdocumenten. Iedereen zat appart. Gelukkig waren we vroeg daar en kon er nog geregeld worden dat er vier samen konden zitten zodat ik besloot even alleen te zitten. We zijn hier wel heelhuids doorgeraakt hoewel ons enige souveniertje dat we gekocht hadden in de luchthaven van New York werd afgenomen. Het waterding met glittertjes kon volgens de man niet mee het vliegtuig in. Ik was er helemaal niet goed van omdat het zoiets emotioneels was zonder veel waarde maar was ook niet bereid om hiervoor dure invoerkosten te betalen.

Van hieruit ging het richting Atlanta waar we vier uur moesten wachten voor we onze connectievlucht konden nemen naar Brussel. Gelukkig moesten we onze koffers niet meer afhalen en konden we gewoon wachten bij de gate tot we mochten instappen. Hier waren onze boardingdocumenten wel correct.

Tijdens de vlucht probeerde iedereen te slapen. Dit hebben we blijkbaar goed gedaan want we hebben de tax-free-rondgang gemist waardoor Paul zijn sigaretten is mislopen. Sorry hoor!
Eenmaal thuis bleek het net hetzelfde weer dan voor we vertrokken...koud en de sneeuw lag er weer!

Oma en opa hadden lekkere soep met balletjes voorzien en spinazie met worstjes. Het lievelingseten van de kids. Bedankt nogmaals, oma en opa voor de goede thuiszorgen! De dwergkonijntjes Snuf en Witje en de twee grasparkieten Kikko en Kokko stelden het wel.

Gelukkig hebben we het tot de avond volgehouden en is niemand in slaap gevallen. 's Avonds zijn we wel vroeg onder de wol gekropen maar last van vermoeidheid hebben we deze reis niet gekend. Misschien went een mens wel aan lange reizen???
Tot slot wil ik ook iedereen nogmaals bedanken voor de leuke berichten en telefoontjes die we kregen... het was een avontuur dat we niet snel zullen vergeten. Zeker weten dat dit nog eens wordt vervolgd!

Wij hebben de eerste dag van het jaar goed ingezet!

Vandaag, op de eerste dag van het Nieuwe Jaar 2010, zit het weer niet mee. Een grote tegenstelling tot vannacht toen het nog 21°C was en een mooie open hemel. Regen, regen en nog eens regen vandaag was de spelbreker. We zijn daarom pas om 15u richting ons laatste Disneypark 'Animal Kingdom' getrokken. Bij de inkom zagen we een tweede grote tegenstelling tot gisteren. Er was geen volk. Ongelooflijk maar wellicht was het weer onze weldoener in dit geval. Koud en net een enorme regenvlaag geweest. Dat kan niet anders dan dat veel mensen er de brui aan gegeven hebben. Gelukkig was het toen wij aan het park arriveerden droog en is het zo gebleven.

We besloten voor de parade die we niet wilden missen nog even de safaritocht in Afrika te doen. We moesten hiervoor maar 10 minuten wachten (doorwandelen). Leuk om deze vakantie zo te kunnen afsluiten.


Ook voor de parade 'Mickey's Jingle Jungle Parade' was er geen volk. Plaats te over om een goed zicht te hebben. Alleen de koude moest je wel trotseren. Gelukkig bleef de regen weg en kon alles doorgaan zoals gepland.

Onze beste vriend Pluto was weer van de partij. Lennert genoot ervan hem voor de laatste keer te kunnen zien. Gelukkig heeft hij thuis zijn knuffel nog.

Van hieruit zijn we al richting Rainforest Café getrokken voor ons laatste avondmaal op Amerikaanse bodem. Vorig jaar zat dit overladen vol en hadden we moeten reserveren. Nu moesten we zelfs niet eens wachten en was het maar voor een vijfde gevuld.

Na dit trokken we terug naar de villa om de laatste keer te gaan zwemmen en vroeg onder de wol te kruipen want morgenvroeg moeten we al om 7 uur vertrekken richting luchthaven. We vliegen van Orlando naar Atlanta en na vier uur wachten vliegen we verder naar Brussel. Hopelijk verloopt de terugreis zonder al te veel problemen. Hoewel... voor ons mag er morgen een sneeuwstorm komen in Orlando. Iedereen wil nog wel wat langer blijven. Ik heb wel vernomen dat het thuisfront er anders over denkt. Dus... tot op Belgische bodem voor een laatste reisverslag.

Tot in België!
Hiermee zit onze vakantie in Clermont er jammer genoeg op.

Goodbye America! We hope to see you real soon.

Happy New Year!!!

Allereerst onze BESTE WENSEN voor het NIEUWE JAAR 2010.

FEESTIGE PRETDAGEN EN EEN NIEUW GELUKSJAAR zoals Jeanine en Lode ons toewensten.

Terwijl het bij jullie al ochtend is zijn wij net thuisgekomen van ons nachtelijk avontuur. Het was een onvergetelijk mooie nacht. Omdat het zoals verwacht zwaar zou zijn voor de kids om zo laat wakker te blijven besloten we tot vanmiddag in de villa te blijven. Zo zouden de kids wat kunnen rusten maar wat bleek... het zwemplezier ging voor en van rusten kwam niet veel in huis. Om 15u besloten we naar Magic Kingdom af te zakken. Daar aangekomen bleek het park reeds volzet en moest er uitgeweken worden naar een ander park.

We besloten een kijkje te gaan nemen in Holleywood Studios. Zo kon Lennert zijn Cars nog eens in ware grote bezien. Alle attracties maar dan ook allemaal waren volzet. 180 minuten aanschuiven in een rij zagen wij niet zitten en een fastpass was ook al niet meer te verkrijgen. Wel kregen we een leuke hoed en een toeter. Lennert had zo zijn bezigheid en viel totaal niet op in de menigte toeterende mensen. De pret was al verzekerd! In de Streets of America waren speciaal voor de jaarwisseling 4 miljoen lichtjes aangebracht. Er was een spectaculair, nooit gezien lichtspectakel te zien op muziek.

Van hieruit ging het richting Golden Corral want eten kan je in zo'n drukte nauwelijks bemachtigen en volgens de kids bestaat er niets beters dan Golden Corral. Tevens wilden we in Magic Kingdom geraken wat niet evident was. De ingang was gewoon afgesloten, er was geen mogelijkheid tot doorkomen. Een horde politieagenten waren ingeschakeld om de boel te regelen. We kregen daar wel een gratis parkeerticket en een kaart met een telefoonnummer op dat we konden bellen om de stand van zaken te horen.

Voor de laatste keer zagen we onze geliefde dienster. Ze poseerde graag even om op de foto te staan. Ze was iemand die net uit een Disneypretpark kwam als figurante. Ze had een lief piepstemmetje. De kids waren dol op haar. En zoals jullie kunnen zien smaakte het weer overheerlijk. Vooral de bananenpudding bij ons Nieke.

We besloten huiswaarts te keren en nog gezellig samen een spelletje monopoli te spelen en wat te genieten van het zwembad en de jacuzzi. En wie denken jullie dat er drie keer de pot won? The king van het spel: Lennert! Rond 22u belden we naar Magic Kingdom en wonder boven wonder was het park terug open. Het kon bij iedereen niet snel genoeg gaan want we wilden erbij zijn van oud op nieuw. Daar toegekomen bleek het goed georganiseerd te zijn. We hadden snel een treintje en ook aan de monotrain viel het best mee. Lennert was intussen zo moe geworden dat we genoodzaakt waren een buggy te nemen. Natuurlijk werd het een dubbele buggy want Daphne zag het plots ook niet meer zitten om te stappen. Rond 23 uur stonden we in Main Street (zicht op het mooi verlichte kasteel). Om klokslag 23U50 begon het vuurwerk dat om 24 uur afsloot met een fantastische appoteose. Jammer genoeg hebben we hier geen foto's van. Ronny heeft alles wel gefimd maar ons Nieke heeft door de overweldiging vergeten op het knopje te duwen van het fototoestel. Deze beelden hebben jullie nog te goed. Nog nooit hebben we zo'n gekke menigte gezien. De uitstroom na afloop, waar we bij aankomst enorm veel schrik voor hadden, verliep enorm vlot. Een knap staaltje van organisatie. Je kon gewoon al wandelend buiten gaan in stroom zonder geduwd of omver getrappeld te worden. Om 1 uur zaten we reeds in onze wagen zonder enige hindernis te hebben ondervonden.

Tot schrijfs!