Het was een bewogen terugkeer. In de luchthaven van Orlando was er al een enorm zware controle omdat net vorige week weer een incident was gebeurd. Strenge controles dus en lang wachten en aanschuiven.
Bij het inchecken liep het al mis. We hadden thuis zetelplaatsen gekocht maar deze waren gewijzigd op de boardingdocumenten. Iedereen zat appart. Gelukkig waren we vroeg daar en kon er nog geregeld worden dat er vier samen konden zitten zodat ik besloot even alleen te zitten. We zijn hier wel heelhuids doorgeraakt hoewel ons enige souveniertje dat we gekocht hadden in de luchthaven van New York werd afgenomen. Het waterding met glittertjes kon volgens de man niet mee het vliegtuig in. Ik was er helemaal niet goed van omdat het zoiets emotioneels was zonder veel waarde maar was ook niet bereid om hiervoor dure invoerkosten te betalen.
Van hieruit ging het richting Atlanta waar we vier uur moesten wachten voor we onze connectievlucht konden nemen naar Brussel. Gelukkig moesten we onze koffers niet meer afhalen en konden we gewoon wachten bij de gate tot we mochten instappen. Hier waren onze boardingdocumenten wel correct.
Tijdens de vlucht probeerde iedereen te slapen. Dit hebben we blijkbaar goed gedaan want we hebben de tax-free-rondgang gemist waardoor Paul zijn sigaretten is mislopen. Sorry hoor!
Eenmaal thuis bleek het net hetzelfde weer dan voor we vertrokken...koud en de sneeuw lag er weer!
Oma en opa hadden lekkere soep met balletjes voorzien en spinazie met worstjes. Het lievelingseten van de kids. Bedankt nogmaals, oma en opa voor de goede thuiszorgen! De dwergkonijntjes Snuf en Witje en de twee grasparkieten Kikko en Kokko stelden het wel.
Gelukkig hebben we het tot de avond volgehouden en is niemand in slaap gevallen. 's Avonds zijn we wel vroeg onder de wol gekropen maar last van vermoeidheid hebben we deze reis niet gekend. Misschien went een mens wel aan lange reizen???
Tot slot wil ik ook iedereen nogmaals bedanken voor de leuke berichten en telefoontjes die we kregen... het was een avontuur dat we niet snel zullen vergeten. Zeker weten dat dit nog eens wordt vervolgd!
woensdag 6 januari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten